پایتخت جمهوری آذربایجان، بزرگترین شهر این کشور است که در کرانه غربی دریای خزر در شبه جزیره آب شوران واقع شده و به عنوان یکی از نقاط نفتخیز در دنیا محسوب می شود و جاذبه های دیدنی زیادی دارند.
این شهر بندری پرجمعیت ترین شهر قفقاز بوده و ویژگی بارز آن پارکهای ساحلی متعدد و همچنین اجرای برنامههای بسیار زیاد و متنوع هنری در این بندر است که باعث شهرت آن شده است.
قسمت قدیمی شهر بندری باکو ایچری شهر با برج و بارو به عنوان قلعه شهر یادگاری از سدههای میانه است که هنوز به عنوان یکی از آثار تاریخی شهر مورد بازدید قرار می گیرد و یکی از میراث فرهنگ جهانی است که در فهرست آثار فرهنگی یونسکو ثبت شده است.
سال ۲۰۰۷ شهر بندری باکو، پایتخت فرهنگ اسلامی برای سال ۲۰۰۹ انتخاب شد.
مردم باکو تا سال ۱۸۸۷ تات بودند و در دوران حکومت شروانشاهان شهر بندری باکو قسمتی از شروان محسوب می شد.
دولت عثمانی هم در قرن ۱۶ میلادی در زمانی کوتاه بخش بزرگی از این سرزمین را در اختیار گرفته و بر آن تسلط داشت.
از آثار ایرانی شهر باکو از دوره ساسانیان قلعه دختر است. خیابان شهدا، برج های شعله، رستوران زالکا، موزه ی فرش آذربایجان، ونیز کوچک، دیوارهای شهر، رستوران زافرانو، پارک فیل هارمونی، موزهی ملی هنر، یادبود میرزا الاکبر سبیر،
کارگاه نقاشی علی شمسی، شهر قدیمی، قعله ی دختر، کافی شاپ چای باغ، پارک ملی دریا کنار و بسیاری آثار دیگر از جاذبه های دیدنی شهر بندری باکو است.
همراه با قصر شایان
عضویت در تلگرام قصر شایان